બેવફાઈ તું કરશે જ
બેવફાઈ તું કરશે એની, ખાતરી હતી મને
તોય આંખો બંધ રાખી, ભેદ આપ્યા તને
અને કોણ કરે છે સાચો, પ્રેમ કોઈ થી આજે
લોકોએ સમજાવ્યો હતો તોય, પ્રેમ કર્યો તને
હું ભૂલી ગયો તો કે, આ દુનિયા ખોટી છે
અને પૈસા જોઈએ, દિલ ની ઘણી છોટી છે
કહેવાનો નહતો પણ, આજે કહી રહ્યો છું
કે બધાને ચેહરા પાર હસીને, અંદર ઝહેરની વટી છે
ક્યાં સુધી ધોખો ન મળે, ત્યાં સુધી બધું સારું લાગે
પારકાને પણ પોતાના માનીએ, આ જગ બધું મારું લાગે
હજી ખબર નથી તમને કે, ગુલાબમાં પણ કાંટા હોય છે
વેધી ના નાખે જ્યાં સુધી આંગળી, ફુલડું દૂર થી પ્યારું લાગે
ભવો ભવ નો સાથ ટુટી જશે
ભવો ભવ નો સાથ હશે, કે બે પલ માં ટુટી જશે
કોણ જાણે કિસ્મત ના લેખ, બીજી પળે શું થશે
ક્યાં હતી ખબર કે તું મળશે, મારુ જીવન બદલશે
અને આવશે વાવાઝોડું દુઃખોનું, અમને જુદા કરી જશે
જો વરસતી આંખો, જાણે ચોમાસુ ઘોઘમાર છે
તને છે ક્યાં ખબર, તારા સમજવા માં વાર છે
લખેલું એનું ક્યાં મટે, એ તો તલવાર ની ધાર છે
તું પણ સમજી જઈશ, તું તો સમઝદાર છે
ક્યાં હશે તું ને ક્યાં હું, એ જાણે છે કોણ
બધું પલમાં બદલે જયારે, ચલાવે એ બાણ
મારી હારે રહીશ કે બીજાની, કોણ જાણે
શું થશે તારું મારુ, એ કોણ જાણે
કેવી બેવફા થી પ્રીત લગાવી
વરસો ગયા વીતી ને, મારી યાદ ન આવી
કેવી બેવફા થી મેં, પ્રીત આ લગાવી
તારા છૂટાછેડા થયા, ને મારા છેડા છુટા થયા
તારી યાદો ની મેહફીલ, હજી પણ મનમાં સજાવી
જા જવું છે તો જા, તને આજાદ કરું છું
તારી પાછળ કેમ, હું જિંદગી બરબાદ કરું છું
વફા હોટ તારા માં તો, એવું કામ ન કરતી
તારી જાત છે બેવફાની, તને માફ કરું છું
મને તો છેતર્યો હવે, બીજાને ના છેતરતી
જે કર્યું કામ મારી સાથે, બીજા સાથે ના કરતી
હું તો ભરોસા માં મર્યો, આંધળો બનીને જાન
પણ બીજા કોઈના, મારા જેવા હાલ ના કરતી
ક્યાં જન્મ નો બદલો આ જન્મ માં લીધો
તારો વાદો સાત જન્મ નો, બેવફા તોડી દીધો
ક્યાં જન્મ નો બદલો તે, આ જન્મ માં લીધો
જુઠા તારા પ્યાર ની તે, ઝૂઠી વાત હતી
તોય બેવફા તારા પર, મેં ભરોસો કરી લીધો
એમ ન સમજ કે તું એક જ છે, બધા થી સુંદર
તારા કરતાંય વધારે છે, આ દુનિયાની અંદર
મેં પ્રેમ તારાથી કર્યો, એ ભરોસા ની વાત છે
અને છળ કર્યું તે મારી સાથે, મારી દીધું ખંજર
કોણ છે વફાદાર ને, કોણ બેવફા છે
કોણી મનની અંદર, ભરેલા દગા છે
સમ છે તને તારા જ, તું સાચું કહેજે
દિલ તોડી ને મારુ, તને ખુબ મજા છે
દોસ્ત હતો તો લૂંટી કેમ ગયો
અતૂટ હતો રિશ્તો તો, તૂટી કેમ ગયો
સાથ હતો જીવન ભરનો તો, છૂટી કેમ ગયો
ખજાનો ખૂટી ગયો વફાનો, કે બીજું મળ્યું
હતો દોસ્ત તો એ દોસ્ત, લૂંટી કેમ ગયો
ભરોસો કોઈના પર કેમ કરી શકાય, બધા જ બેવફા છે
મારી કિસ્મત ની વાત જુદી છે કેમ કે, એ મારાથી ખફા છે
મનમાં શું છે કોઈને જાણી શકાય નહિ, ભરેલા એમાં દગા છે
અને મળ્યા મને જેટલા પણ તે, બધા જ બેવફા છે
બોલે તો એવા કે જાણે, ખાંડ ની દુકાન છે
થાકતા નથી એ કદી, કરતા વખાણ છે
હમદર્દી ની કમી નથી, જાણે પાડોસી નું મકાન છે
અંદર ભરેલો દગો અને, મોઢે મુસ્કાન છે
તું બદલી ગઈ એટલી
તું તો ચાહે છે કે હું, તારાથી જુદો થાઉં
તને ગમતો નથી હું, ચાહત એ કે મરી જાઉં
તું બદલી ગઈ એટલી, તો બોલ શું વાત છે
મળી ગયું હોય બીજું તો, હું પોતે તારાથી દૂર જાઉં
શું છે કમી એ બતાવ, મને ખબર તો પડે
કેમ કરી ટી ભુલાવ્યો, એની જાણ તો પડે
હોય પૈસાની વાત તો, એ તો આવતા જતા રહે
અને બીજું શું દુઃખ છે, એની ભાન તો પડે
વખાણ કરતા તારી કદી, જબાન થાકતી નહોતી
નીરખતા નીરખતા નજર કદી, તારી લાજતી નહોતી
સમ્બન્ધ ટી એક જ વાર બણે, તે પોતે જ કહ્યું હતું
એ બધું તું ભૂલી ગઈ, પહેલા તો ભૂલતી નહોતી
બેવફા તું થાશે ખબર ન હતી
બેવફા તો છે દુનિયામાં પણ, તું થાશે એ ખબર ન હતી
પ્રેમ કર્યો દિલથી તને પણ, તું છોડી જશે એ ખબર ના હતી
સમ લીધા ને જે વાદા કર્યા, તું તોડી જશે એ ખબર ન હતી
કેમ ભૂલી ગયો કે હું સાચો છું, તું ખોટી નીકળશે એ ખબર ન હતી
છોડી દીધો હોત પહેલા જ હાથ, તો આ તકલીફ ન થતી
એમ અધવચ્ચે ન છોડતી તો, આ મુશ્કિલ ન થતી
શું કરું અને ક્યાં જાઉં, છે કોણ મારુ હું કોને બોલવું
બધા પાર થી ઉઠી ગયો ભરોસો, તું ન મળતી તો આ બબાલ ન થતી
બીક લાગે છે હવે તો, કોઈના થી વાત કરતાંય
તારા જેવા ન નીકળી જાય, વાર ના લાગે છેતરતાય
જા હવે શું છે બાકી, હું બરબાદ થઇ ગયો છું
તને ભૂલી ન શકું કદી, યાદ રાખીશ હું મારતાય
પ્રેમ કરવા ના પેહલા
પ્રેમ કરવા ના પેહલા, એક વાર વિચારજે
પ્રેમ કોઈ ખેલ નથી, આ મનને સમજાવજે
કર્યો, તો કર્યા પછી એને, ઉમ્ર ભર નિભાવજે
અને નિભાવી ન શકે તો, મારો સમય મત બગાડજે
પસંદ હોય તો જે છું તે છું, બદલવાનો નથી
હું મનમોજી આજાદ પાખરૂં, દબીને રહેવાનો નથી
પ્રેમ થી માંગશે તો તને, આ જાન પણ આપી દઉં
અને જોર જબરદસ્તી થી તો, હું હારવાનો નથી
છે કબૂલ વાત તો, બોલ સાથે રહીએ
આખી દુનિયાને આજે, સંગાથે કહીએ
કોણ રોકી શકે આ તો, બે દિલોની વાત છે
મંજૂરી કોઈની જોઈએ નહિ, હાથ માં હાથ મેલી ને મળીએ
ગમે તે મળતું નથી મળે એ ગમતું નથી
ગમે તે મળતું નથી ને, મળે એ ગમતું નથી
નસીબ માં જાણે શું છે લખેલું, કામ એકે જામતું નથી
અટકી ગયું છે કિસ્મત મારું, જોર લગાડતાંય ભમતું નથી
મનની મનમાં રાખું તો કાળજું બળે, ને બોલું તો કોઈ સાંભળતું નથી
લખેલું આ તકદીર માં, એને બદલશે કોણ
અંધારી જિંદગી માં મારી, દીવડો કરશે કોણ
ભટકી રહ્યો છું ઠોકર ખાતા, મને સંભાળશે કોણ
અને ભૂલી ગયો ક્યાં છે જવું, રસ્તો બતાવશે કોણ
થાકી ગયો છું હવે ઘણો, બે ડગલાં પણ ભરાય નહિ
રહી ગઈ મનની હોંશ બાકી, હવે મારાથી કાંઈ કરાય નહિ
જે ની પાછળ જિંદગી માં ભાગ્યો, ઝુઠું એ સ્વપ્ન હતું
વિખરી ગયું છે બધું હવે, મરાથી હવે સમેટાય નહિ
માઁ બાપ ની શાયરી
ઉપકાર તમારા એટલા છે, કે ગણી ન શકાય
ઉપકાર તમારા એટલા છે, કે ગણી ન શકાય
અને બેસું લખવા એને તો, એ લખી ન શકાય
જગ દેખાડ્યું જીવન આપ્યું, ભણાવી લખાવી મોટા કર્યા
અથાહ છે આશિષ તમારા, કર્જ કદી ઉતારી ન શકાય
હું નીકળું ઘર થી તો, તારી દુઆઓ સાથ હોય છે
મને આગળ વધવામાં તારી, માનતાઓ નો હાથ હોય છે
હું ક્યાં છું કાંઈ પણ, તારી વગર દુનિયાં માં એ માઁ
તારું જ અસ્તિત્વ છું હું અને, તારી જ વાત હોય છે
જેને નથી માઁ બાપ એની, દુનિયાં જોઈ લો
હોય ઘર માં માઁ બાપ તો, એમના પગ ધોઈ લો
દેવ પણ આપે છે ત્યારે, જેમાં માત પિતાની ઈચ્છા હોય
પૂજા કરતા પહેલા, એમના મુખ જોઈ લો
દીકરી શાયરી
એ દીકરી હોય છે
નાની હોય ત્યારે ઘરને મહેકાવે, એ દીકરી હોય છે
ખુશીયોની રમઝટ ઘરમાં સજાવે, એ દીકરી હોય છે
માઁ ની લાડલી બાપુજીની આંખલડી, એ દીકરી હોય છે
બધા માટે હેત મનથી છલકાવે, એ દીકરી હોય છે
ક્યાંય બેન બણી ને, રક્ષા નું બંધન બાંધે
અને પરણી જાય તો, બીજા ઘરની પણ ખુશી માંગે
જ્યાં સુધી તે ઘરમાં છે, ત્યાં સુધી તો આપણી
પણ કેમ ભુલાય કે પારકી હોય, ઘરમાં રાખતા ના જામે
બે ઘરની મર્યાદા, એ લઈને ચાલે છે
છોડતા પિહારીયુ, પ્રેમ થી નિહાળે છે
બા બાપુજી ની લાડકી, ભાઈની વ્હાલી હોય
દુઃખ કેટલું પણ હોય તો, સંબંધો ને પાળે છે
ગુજરાતી દેશભક્તિ શાયરી
આજાદી આપનારા
આફત માં જેની હરદમ, જાન હોય છે
ગોળીયો ખાઈને પણ, મોઢે મુસ્કાન હોય છે
સલામ કરીએ આવો, એવા ભારત ના લાલ ને
જેને ઝનડા નું માં છે, તે જ એની શાં છે
આજાદી આપનારા વીરોનું, સમ્માન હોવું જોઈએ
ખાલી ના જાય એમનું બલિદાન, એમનું માં હોવું જોઈએ
ઉભા છે આજે સીમા પર, એનું નામ હોવું જોઈએ
દરેક કામ કરતા પહેલા, એમને સલામ હોવું જોઈએ
આઝાદી મળી નથી, લેવી પડી, તો એને કાયમ રાખજો
માઁ ના લાલ બેન ના ભાઈ ગયા, તો એને ટકાવી રાખજો
અને આવી પડે કોઈ મુસીબત, આપણા દેશ પર તો
જાનની પરવાહ ના કરતા, દેશને બચાવી રાખજો
આઝાદી નો રંગ
આઝાદી નો રંગ, ગેરો હોવો જોઈએ
આંખોમાં દેશભક્તોનો, ચેહરો હોવો જોઈએ
વંદે માતરમ ને જય હિન્દ, કહેતા પહેલા
દરેક નાગરિક, હિન્દુસ્તાની હોવો જોઈએ
જાત શું ધર્મ શું અને, ઠેકાણું તારું ક્યાં છે
એવું અમો પૂછતાં નથી, ભારત મારુ જ્યાં છે
દિલમાં દેશભક્તિનો, સાગર મારે હિંડોળા
પારકા ને પોતાના બનાવીએ, અરે ભારત મારુ ત્યાં છે
દેશ નું ખાઓ છો તો, દેશની જ વાત કરો
બીજાને કહેતા પહેલા, પોતાનું મન સાફ કરો
અમે તો છીયે ભારતવાસી, આ જ અમારું ઘર છે
માનતા હો એટલું તો, પછી ભારત ની વાત કરો
COMMENTS